Uit de nieuwsbrief van Mark de Jonge, bekend van de workshop die hij gaf op ons symposium ‘Wat wél werkt’ in Utrecht, november 2015:
|
|||||||||
|
Workshop ‘H.E.L.D. in de kamers van de geest’
Beantwoorden
Auteursarchief: ivonnem
en en taal. Deze zijnswijzen hebben invloed op elkaar, staan in verbinding met elkaar en kunnen creatief samenwerken.
De methode De H.E.L.D. in Kamers van de Geest is te gebruiken bij het vinden van antwoorden op vragen, het oplossen van dilemma’s en is een snelle methode bij verwerking. Het is een contactgerichte methode die mensen uitnodigt hun verhalen (ervaringen) al vertellend en ervarend te onderzoeken. Mensen leren zichzelf sturen in lichaam en geest. Daarmee krijgen zij zelf weer grip en kunnen in beweging komen. Een zowel integratieve als ook cognitieve werkwijze.
Resultaten en reacties symposium, 16 november 2016
“Jullie worden per symposium beter”
Dit schreef een ‘vaste’ deelnemer in de evaluatie. Glimmend van oor tot oor lezen we de rest van de commentaren en zien we de cijfers die we krijgen. Net als vorige symposia krijgen we hoge cijfers. Gemiddeld, over het geheel genomen, zelfs een 8,3.
Uitslag van de enquête
- Ontvangst 8,5
- Programma 7,8
- Info vooraf 8,1
- Programmaboekje 8,3
- Catering 8,0
- Locatie 8,1
- Organisatie 8,6
- Dagvoorzitter Lyssa Lietar 8,3
- Lezing Carolien Roodvoets 8,4
- Workshop Suzanne Kempeneers 8,6
- Workshop Renate Hoenselaar 9,2
- Workshop Ivonne Meeuwsen 9,0
- Workshop Magdaleen de Bruyckere 9,0
- Workshop Inga Teekens 7,5
- Satzang Lenny Kuhr 8,3
- Dag in z’n geheel 8,6
Met een totaal gemiddelde van 8,3
Persoonlijk commentaar
Een greep uit de persoonlijke reacties van mensen op onderdelen van het programma:
Ontvangst:
“Zorgvuldig, zelfs een mail om ons een goede reis te wensen”
“Compliment. Zeer warm en zorgvuldig”
Programma
“Divers, met luisteren en ervaren/zelf doen”
“Goed verzorgd met deskundige inbreng”
Info vooraf
“Fijn dat ik regelmatig bericht kreeg over het naderend symposium”
“Genoeg info en keuze mogelijkheden goed”
Programmaboekje
“Vormgeving prachtig”
“Helder en overzichtelijk”
Catering
“Goed verzorgd en voldoende”
Locatie
“Hoewel voor mij een beetje ver, beviel deze locatie prima door infrastructuur en de omgeving. En parkeergelegenheid vlakbij: ook fijn als je naderhand, vermoeid, snel naar huis wil.”
Organisatie
“Weer veel werk verricht om alles goed voor te bereiden en alles gestroomlijnd te laten verlopen. Dankjewel voor de attente mail met de waarschuwing voor het weer en gladheid op de weg”
Dagvoorzitter Lyssa Lietar
“Fijn om Lyssa als bekend en vertrouwd gezicht te zien. Niets aan veranderen dus”
“Op een zachte maar toch heldere manier, telkens naar het volgende onderdeel geleid”
Lezing Carolien Roodvoets
“Goed om in deze herkenbare manier van werken toch nog even op een rijtje te krijgen waar zelf-regie en gedeelde regie in de therapie aandacht moet krijgen.”
“Mooie, heldere lezing met de nodige humor. Carolien wist de belangrijke punten goed te benoemen”
Workshop Suzanne Kempeneers
“Ik heb genoten van haar workshop en overweeg een jaartraject te volgen bij haar”
“Suzanne heeft een erg prettige manier van werken, kordaat en toch met belangstelling voor de cursisten. Absoluut voor herhaling vatbaar, erg bruikbare tips en materiaal om zelf toe te passen. Bovendien ook bruikbaar voor zowel cliënt als hulpverlener.”
Workshop Renate Hoenselaar
“De aanwezigheid en inbreng van één van haar cliënten vond ik een waardevolle aanvulling”
“Wat een prachtige workshop! Voor mij nieuw terrein, maar ik hoop dat ze nog vaker workshops zal geven!”
Workshop Ivonne Meeuwsen
“1) Ik had me iets anders voorgesteld van deze workshop, maar had geen enkele moeite om mij te vinden in de ‘andere’ inhoud. 2) Wat eerst een teleurstelling was dat we slechts met 2 deelnemers waren, bleek een luxe om dieper op de stellingen in te gaan. Bovendien een heel prettige manier om kennis te maken met twee (inclusief Ivonne dus) fijne personen van wie ik met belangstelling het blog probeer te volgen. 3) onverwacht voor mij een stimulans om toch eindelijk een keer met een eigen praktijk te beginnen en me minder wantrouwend op te stellen tegen dat onbekende terrein van social media.”
Workshop Magdaleen de Bruyckere
“Betrokken, doorleefd, ervaren, open. Mooie beelden en voorbeelden. Aandacht voor alle aanwezigen”
“Weer een mooie workshop van Magdaleen en haar dochter. Een aantal dingen heeft ze vorig jaar in haar workshop ook al genoemd, maar het was zeker de moeite waard. Haar visualisatie was indrukwekkend.”
“De menselijkheid van deze dame heeft me diep geraakt”
Workshop Inga Teekens
“Prima workshop, mooi om items vanuit een andere invalshoek te bekijken”
“Erg ‘echt’ en toegankelijk”
Satzang Lenny Kuhr
“Mooie afronding van een inspirende dag vol indrukken”
“Mooie, intieme afsluiting van de dag”
Dag in z’n geheel
“Jullie worden per symposium beter”
Hoe kunnen wij beter worden?
Eén van de vragen die wij onszelf na elk symposium stellen is: ‘Hoe kunnen we een volgend symposium nog beter maken?’ Dat is ook waarom we heel blij zijn met het feit dat 24 deelnemers van het symposium de enquête hebben ingevuld en de moeite hebben genomen om ook commentaar te leveren en vragen te stellen. Een paar van die vragen/kwesties wil ik ook graag hier beantwoorden, zodat jullie inzage hebben in de achtergrond van beslissingen die wij als organisatoren nemen.
Vragen/kwesties uit de enquête (en gesprekken)
“Wat ik lastig vind, is dat ik pas keuze kan maken op de workshops als ik al betaald heb voor het symposium.”
Voor ons als organisator is dit vooral een technisch verhaal. Het is namelijk technisch mogelijk om mensen eerst hun workshops te laten kiezen en daarna naar een betaalprogramma te leiden. Maar: wij zijn niet zo technisch. We kunnen er voor kiezen om iemand te betalen om een computerprogramma daarvoor te schrijven, alleen moeten we dan wellicht de prijs van het symposium verhogen. In plaats daarvan hebben we gekozen voor het handmatig verwerken van de administratieve details van het symposium. Wij zijn, in de weken voor een symposium, dagelijks paraat en krijgen via de mail melding van elke inschrijving. We houden actueel bij hoeveel inschrijvingen er per workshop zijn en zorgen er voor dat als een workshop vol dreigt te raken, dit ook gecommuniceerd wordt op de website. Als er niets staat over dat een workshop vol is mag je er dan ook van uitgaan dat er nog plek is in de workshop van jouw keuze! Gegarandeerd!
“Ik zou het fijn vinden als er ook accreditatie kwam van …..”
Ook wij zouden het fijn vinden als er meer beroepsverenigingen onze symposia zouden accrediteren. De moeilijkheid hier is dat wij juist mensen trekken uit een brede variëteit aan beroepsgroepen. We zouden, om iedereen op hun wensen te kunnen bedienen, bij minstens 10 beroepsverenigingen accreditatie moeten aanvragen. Naast dat het véél werk betekent voor ons, gaan daar ook hoge kosten mee gepaard. Een snel rekensommetje: Accreditatie kost al gauw 100 per beroepsvereniging (gemiddeld er zijn uitschieters tot 300 euro). Dat betekent dat we om het geld van zoveel accreditatie terug te verdienen 1000 euro extra inkomen moeten hebben. En op het aantal deelnemers betekent dat toch gauw een 25 euro extra op de entreeprijs.
Oproep aan iedereen die in een beroepsvereniging zit
Vraag eens na bij je beroepsvereniging wat de kosten zijn voor aanvraag van accreditatie? Als die meer zijn dan de administratiekosten (laten we zeggen 40 euro), vraag dan eens door. Waarom moet er aan accreditatieverlening zoveel geld verdiend worden? Jij betaalt als lid van de beroepsvereniging toch al je lidmaatschap? Waarvoor betaal jij eigenlijk? Alleen omdat je dan vergoed wordt door de verzekeraars? Of krijg je daadwerkelijk iets voor het geld dat je betaalt?
Ons beleid rondom accreditatie
Wij leveren kwalitatief hoogstaande symposia. Als een beroepsvereniging, met minimaal 200 leden, bereid is om voor (minder dan) 40 euro accreditatie te bieden, dan zijn wij alleszins bereid om dit aan te vragen, op verzoek van iemand die wil deelnemen.
Betaalbare accreditatie: Het kan wél!
De Vereniging Voor Haptotherapie biedt deze dienst gratis aan, vandaar dat we bij hen altijd accreditatie aanvragen. Bij het register Vaktherapie betaalden we 35 euro. Het kan dus wél. De vraag is: kan het bij jouw beroepsvereniging?
Casus – Omgaan met afwijzing
Omgaan met dagelijkse afwijzing
‘Ik kan er niet meer tegen! Ik wéét dat ze seksueel misbruikt is en dat het niet mijn schuld is, maar ik word zo onzeker van die constante afwijzing.’
De man die mij deze tekst mailde, dacht niet dat hij zelf een probleem had. Zijn vrouw heeft het probleem, ze is seksueel misbruikt. Dat hijzelf een probleem heeft met haar afwijzing, zag hij pas later.
Hoe pijnlijk is dat?
‘Goedendag zeg, wie zou dat wél kunnen?’ dacht ik bij mezelf. Elke dag maar weer die onzekerheid. Elke dag zoek je toenadering, verwacht je liefde en genegenheid. Alleen om negen van de tien keer afgewezen te worden. Logisch dat dat pijn doet, toch? Of zijn er andere opties? Kun je omgaan met afwijzing die niet op jouw persoonlijk gericht is?
Ogenschijnlijk is er niets aan de hand
Het lijkt alsof er met hem niets aan de hand is. Hij weet immers dat het niet om hem gaat? Dat zij last heeft van het verleden? Het lastige is dat ‘weten dat het niet jouw schuld is’, niet direct iets te maken heeft met het gevoel dat je krijgt als je afgewezen wordt. Welke factor maakt nu dat het voor deze meneer zo pijnlijk is. Hij weet immers dat het niet om hem gaat?
Emotionele triggers
Mijn overtuiging is: Een ander je niet kan kwetsen, tenzij er iets bij jou geraakt wordt. Een pijnlijke plek die er al zat. Als het ‘afgewezen worden’ jou niet in ‘oud zeer’ raakt, dan zul je wellicht denken: ‘Och heden, ze heeft weer last van het verleden’ en in mededogen kijken naar haar worsteling. Raakt het je echter in een plek waar jij al pijn hebt, dan wordt afgewezen worden een trigger naar jouw verleden.
Goed nieuws: Je hebt last van jouw verleden
Het is goed nieuws dat je last hebt van jouw verleden, want daar kun je iets mee. De ander kun je niet veranderen. Hoe lastig ook, de traumareacties van de ander kan alleen die ander oplossen. Maar dit is jouw probleem! Wat maakt dat je onzeker wordt door de afwijzing (waarvan je al weet dat die niet persoonlijk is, dus het is niet logisch dat je er onzeker van wordt)?
Waar zit jouw pijnlijke plek?
Als je eenmaal weet dat je geraakt wordt in iets dat voor jou pijnlijk is, kun je waarschijnlijk ook vrij gemakkelijk achterhalen wat in jouw verleden daartoe heeft geleid. Meestal is dat iets uit de vroege jeugd, een afwezige vader, een afwijzende moeder, ongewenst zijn of iets in die geest. Als je dat kunt achterhalen, kun je ook in mildheid kijken naar je eigen pijn.
Erkennen en helen
Als je beseft: ‘Oh, daar komt die pijn vandaan’ of ‘daar is die pijn aan gerelateerd’, dan kun je je jongere zelf erkennen. In die tijd heb je daar schade van ondervonden. Het deed je pijn dat iemand je afwees of er niet voor je was. Door dit te erkennen en de pijn een plekje te geven, kun je in het heden weer zien: ‘Oh ja, dit gaat helemaal niet over mij’. Dan kan je er weer zijn, ook voor je partner en zien dat ze door een moeilijk stuk van zichzelf gaat.
Meer lezen over dit thema? Dit boek is speciaal voor partners van mensen die seksueel misbruikt zijn: ‘Partners in beeld. Seksueel misbruik raakt het hart van je relatie.’
Symposium ‘Wat wél werkt’
Voor onze symposia hebben we een speciale website ingericht:
Post traumatische groei (spurt)
Post Traumatische Groei
Er is een nieuwe term naar Nederland overgewaaid: Post traumatische groei. Het Engelstalige ‘Post Traumatic Growth’ vindt zijn weg naar hier. Wat is het? Wat kun je er mee? Hoe werkt dat? Wat zijn de voor en nadelen van een dergelijk begrip?
Is post traumatische groei een gevaarlijk begrip?
Het gevaar van een begrip dat trauma en groei aan elkaar linkt, is dat mensen gaan denken dat groei een gevolg is van trauma. Men zegt dan dat trauma normaal is en verwijst vaak naar de geboorte van een mens. Dit gaat vanzelfsprekend samen met geduw en getrek door het geboortekanaal. Sommigen spreken dan van het geboortetrauma, waarna een flinke schreeuw de weg vrijmaakt voor de natuurlijke groei en ontwikkeling van de baby.
Seksueel misbruik is een ander soort trauma
Seksueel misbruik is een ander soort trauma, omdat het niet in de natuurlijke ontwikkeling van de mens past. Een kind is fysiek, mentaal, emotioneel en spiritueel niet klaar voor de volwassen seksualiteit. Seksueel misbruikt worden, is een afwijking van de natuurlijke weg naar volwassenheid. Het kind dat op een dergelijke manier overvallen wordt, loopt vaak een ernstig trauma op. Doordat het kind er niet over kan spreken, kan het bovendien niet verwerken wat er gebeurt.
Post Traumatische Groei, bestaat dat dan wel?
Kunnen mensen groeien doordat ze traumatische ervaringen meemaken? Mijn idee is van niet. De kracht die je ontwikkelt in je leven, schrijf ik niet toe aan het trauma, maar aan de verwerking ervan. Lang niet iedereen komt toe aan het verwerken van seksueel misbruik. Helen kan, maar is niet vanzelfsprekend. Er komt nogal wat bij kijken. Onder mensen die seksueel misbruikt zijn, is het zelfmoordpercentage maar liefst 12 keer hoger. Ongeveer 50% van hen kampt met ernstige psychische aandoeningen. Met dank aan het trauma.
Post traumatische groei bestaat niet
Hoewel het een aansprekend idee is, vooral omdat het mensen uit hun slachtofferrol lijkt te helpen, is post traumatische groei wat mij betreft een onzinverhaal. Natuurlijk groei je als je worstelt met je levensproblemen. Daarvoor hoef je geen trauma mee te krijgen, dat werkt ook als je leert fietsen of voor de eerste keer een huis koopt. Groeien gaat vanzelf en je leert van al je ervaringen. Een trauma belemmert je eerder in je persoonlijke groei. Pas als mensen gaan helen kan die groei weer op gang komen.
Post traumatische groeispurt
Een idee wat naar mijn gevoel meer hout snijdt, is een post traumatische groeispurt. Door het trauma komt het slachtoffer vaak tot stilstand. Door de bevriezing stopt de normale ontwikkeling (deels) en blijft een deel van de persoonlijkheid van het slachtoffer onderontwikkeld. Wanneer het verleden verwerkt wordt, zie je vaak dat mensen een groeispurt doormaken, te vergelijken met de pubertijd. Want de natuurlijke staat van zijn van de mens is groeiend. Wanneer die oerkracht vrij komt, dan ontwaakt de mens in al zijn of haar glorie. Dat wat lange tijd verborgen is gebleven ontvouwt zich.
Hoezo thema ‘eigen regie’?
Wat vind je van het thema van het nieuwe symposium?
‘Ik voel me helemaal niet aangesproken door dit thema!’
Zo begon een gesprek over het thema van het aankomende symposium. Als organisator is het niet fijn om te horen dat iemand zich niet voelt aangesproken. Maar de heftigheid van de reactie maakte me ook nieuwsgierig.
‘Wat specifiek staat je zo tegen?’
‘Alles. Wat een onzin. Ik laat altijd de regie bij de klant. Daar gáát het toch juist om bij seksueel misbruik? Ik bedoel, als je seksueel misbruikt wordt, dan wordt je de mond gesnoerd, dan raak je de regie over je eigen lichaam kwijt. Eigen regie is de kern van wat er geheeld moet worden! En wie bedoel je met ‘professional’?’
‘De professional dat ben jij!’
‘Wablief? Dat woord associeer ik met de reguliere hulpverlening. Die werken zo niet hoor. Ik krijg geregeld mensen die in de reguliere hulpverlening kapot zijn gelopen. Die zich daar niet gehoord voelen, door die professionals. Ik ben gewoon ik en ik ga naast de mensen staan. Je hebt er wel eens iemand bij die mij probeert verantwoordelijk te maken, maar daar trap ik niet in!’
‘Wat bedoel je met ‘Daar trap ik niet in”
‘Je kent dat vast wel. Dan komt een klant met een verhaal over waarom ze zielig zijn en waarom jouw hulp vast niet gaat werken. Ja, nogal wiedes als je van mij de antwoorden verwacht op jouw leven, zeg ik dan. Ik kan mensen helpen, ze de weg wijzen, maar ze zullen toch echt zelf het pad moeten lopen. Dat vertel ik ze al bij de eerste afspraak. Als ze zelf niet in beweging komen, dan is er toch niks wat ik voor ze kan doen?’
Wat je voor die klanten juist kunt doen…
Daar gaat het symposium over: Juist de klanten die dat nog niet kunnen. Hoe krijg je die zover dat ze zelf de regie gaan durven nemen. Hoe kun jij als hulpverlener, als professional, stimuleren dat iemand de regie over zijn of haar leven weer zelf in handen krijgt. Welke manieren kun je dan inzetten, zonder de verantwoordelijkheid over te nemen?
‘Toch wel interessant dat symposium.’
Klik hier om naar de symposium website te gaan
Is mijn partner seksueel misbruikt?
Kan mijn partner seksueel misbruikt zijn?
De kans dat iemand seksueel misbruikt is, is vrij groot. Immers 1 op de 3 vrouwen en 1 op de 6 mannen, is in haar of zijn jeugd seksueel misbruikt. Het zou dus heel goed kunnen. Toch is het best lastig om hierover te beginnen. Je vraagt nou eenmaal meestal niet plompverloren: ‘Goh, ben jij soms seksueel misbruikt?’
- Wat als je het mis hebt?
- Wat als je het goed hebt?
- Wat krijg je dan allemaal te horen?
Toch is het goed om hierover in gesprek te gaan. Want seksueel misbruik heeft nogal wat lange termijn gevolgen, die jou ook aangaan.
Wat maakt praten over seksueel misbruik zo lastig?
Praten over seksualiteit vinden we al moeilijk. Het is in onze cultuur niet gebruikelijk om uitgebreid te spreken over wat we prettig vinden, wat onze verwachtingen zijn in de seks, over de beleving die we daarbij hebben. Laat staan wanneer de seksuele identiteitsvorming verstoord is door seksueel misbruik. De misbruiker, om zijn daden te verbergen, maant het kind tot stilte. Het is dan ook niet verwonderlijk dat praten over seksueel misbruik vaak niet gemakkelijk is voor degene die het heeft meegemaakt. Wanneer slachtoffers er wel over praten, is het voor de mensen om hen heen vaak ongemakkelijk. Dan denkt het slachtoffer, ten onrecht, dat hij of zij er maar beter over kan zwijgen.
Het onderwerp inleiden
Het is waarschijnlijk niet verstandig om rechtstreeks over seksueel misbruik te beginnen, maar wat wel kunt doen is intimiteit en seksualiteit bespreekbaar maken. Als je dat op een neutrale manier kunt, geef je het goede voorbeeld. Een paar tips over hoe je dat doet:
- Begin zo’n gesprek niet als je met elkaar in bed ligt, maar juist als er op seksueel gebied niets gaande is. Als je uit eten bent bijvoorbeeld, of je zit op de bank televisie te kijken en er komt iets over seks langs.
- Geef op een open manier aan dat je graag eens over seks zou willen praten.
- Vertel vooral wat je fijn vindt aan het contact en als je partner er voor open lijkt te staan, vertel dan ook wat je graag anders zou willen. Bijvoorbeeld: ‘Ik zou het fijn vinden als jij af en toe het initiatief tot contact nam’.
- Hou het bij kleine verzoeken op een manier die niet afschrikt.
Praten over seksualiteit kun je leren
Wanneer je dit doet, nodig dan je lief ook uit om op eenzelfde manier aan te geven wat hij/zij prettig vindt of anders zou willen.
- Als je merkt dat je geliefde dat moeilijk vindt, benoem dat dan en zeg iets over jezelf dat hem of haar kan ondersteunen. ‘Ik merk dat je het moeilijk vind om erover te praten. Dat is oké hoor, ik vind het ook lastig.’
- Neem de tijd.
- Wees niet bang na de vraag om een stilte te laten bestaan, geef je lief de ruimte om na te denken.
- Als er echt niets komt, zeg dan dat hij/zij er altijd op terug mag komen, dat jij bereid bent om te luisteren.
Wees gewaarschuwd voor de verhalen!
Zoals het kan zijn dat een slachtoffer het moeilijk vindt om te vertellen, zo kan het voor jou als partner ook moeilijk zijn om het verhaal aan te horen. Je kunt een verhaal te horen krijgen dat moeilijk te verteren is.
- Houd jezelf, je eigen reacties en emoties goed in de gaten.
- Blijf goed in contact met je gevoel en als je merkt dat het je even te veel wordt, geef dan je grens aan.
- Je helpt de ander niet door over je grens te (laten) gaan.
- Je kunt het goede voorbeeld op het gebied van persoonlijke grenzen geven door bijvoorbeeld liefdevol te zeggen: ‘Ik onderbreek je even, want ik vind het moeilijk om te horen. Ik wil graag naar je luisteren, maar ik moet ook goed voor mezelf zorgen. Kunnen we er op een ander tijdstip over doorpraten? Als ik de eerste schok een beetje verwerkt heb?’
Je hoeft het niet alleen te dragen!
Als blijkt dat jouw geliefde seksueel misbruikt is, dan is het niet raar dat je ondersteuning nodig hebt. Het is nogal wat dat je op deze manier met seksueel misbruik geconfronteerd wordt! Je lief leeft al heel lang met dit gegeven, maar voor jou is het allemaal nieuw. Het kan dus zomaar dat jij er op dit moment meer moeite mee hebt dan het slachtoffer. Schroom niet en zoek hulp. Je hoeft het niet alleen te dragen.
Informatie over wat er allemaal bij komt
In mijn nieuwe boek ‘Partners in beeld’ komt uitgebreid aan bod wat je in welke fase kunt verwachten aan problemen en dilemma’s. Seksueel misbruik gaat een leven lang mee, omdat veranderende omstandigheden soms weer nieuwe aanleidingen geven tot triggers. Het boek geeft inzicht in de valkuilen en handvatten om hiermee om te gaan.
Het symposium ‘Partners in beeld’ op 9 april 2016 geeft hulpverleners handvatten om met de hulpvraag van de partner aan de slag te gaan. Er zijn nog plaatsen.
Casus ‘Hoe vertel ik het mijn man?’
Casus ‘Hoe vertel ik het mijn man?’ van Ivonne Meeuwsen
Een fictieve casus, geschreven door Ivonne Meeuwsen. Je man vertellen wie de dader is kan moeilijk zijn. Het is moeilijk om te vertellen, maar ook om te horen. Vooral als je man de dader ook kent. Zal je man rare dingen gaan doen?
Casus Kathy ‘Hoe vertel ik het mijn man?’
Kathy, 45 jaar en overlever van seksueel misbruik, vraagt mij of ze een keer haar man mee mag brengen. Ze is al een tijdje bij mij in coaching en ze heeft haar man zelfstandig vertelt dat ze seksueel misbruikt is. Dat is niet helemaal goed gegaan. Hij reageerde overstuur, wilde weten wie haar dat had aangedaan. Hij was boos en zij werd bang. Ze durfde hem niet te vertellen wie de dader was.
‘Hij was zo boos, ik was bang dat hij mijn vader iets zou aandoen.’
Ze wil haar man graag vertellen dat het haar vader betrof. Sinds haar man weet dat ze misbruikt is, heeft ze het gevoel dat hij iedereen in hun omgeving wantrouwt. Dat vind ze heel onprettig.
Is de angst reëel?
Ik ben een groot voorstander van openheid en je zorgen delen met het thuisfront, maar ik ben er ook primair om de veiligheid te borgen. Het is dus belangrijk om informatie te verzamelen over haar man. Is hij geneigd tot geweld? Heeft hij eerder fysiek geweld gebruikt? Wat maakt dat zij zo bang is?
Waar is zij bang voor?
We verkennen bovenstaande vragen. Ze zijn al 22 jaar bij elkaar en hij heeft haar nooit fysiek iets aangedaan. Voor de kinderen is hij een hele lieve vader, die wel streng kan zijn in haar ogen. Hoe dat er uit ziet? Hij spreekt ze streng toe, stuurt hen naar hun kamertje en geeft hen straf als ze iets uitgespookt hebben. Het beeld dat bij mij ontstaat is van een doorgaans redelijke man. Maar waar komt haar angst vandaan?
De onthulling
Ze vertelt dat hij, bij de onthulling van het seksueel misbruik, héél erg boos was. Hij liep te ijsberen door het huis. Hij had hard geroepen dat hij de dader op zijn bek zou slaan. Hij had met de vlakke hand op de muur geslagen en woedend geroepen: ‘Hoe kan iemand een kind dit aandoen! Wie was het? Ik vermoord hem.’ Daar is ze erg van geschrokken en ze is stilletjes in een hoek gaan zitten. Hij is de deur uitgegaan en kwam pas na anderhalf uur terug. Toen was hij wel rustig, maar ze durft hem alsnog niet te vertellen dat het haar vader was.
We maken een afspraak
We spreken af dat ze haar man over twee weken mee mag nemen. Eerst maken we een afspraak die we besteden aan het maken van een plan, hoe ze het beste de onthulling van de dader kan aanpakken. We maken een drie stappen plan:
- Zij vertelt hem dat ze zo geschrokken is van zijn uitbarsting
- Zij vraagt hem om te beloven dat hij de dader niet zal confronteren
- Zij vertelt wie het was
Daarna zullen we de rest van de afspraak besteden aan het ‘er laten zijn’ van hun gevoelens. Als er boosheid is bij haar man, dan mag hij de boksbal slaan. Als zij bang of verdrietig is, mag dat er zijn.
Zorg voor de man
Naast haar zorg dat haar man in zijn woede haar vader iets aan zal doen, spreek ik mijn zorg uit. Dat hij waarschijnlijk geraakt is door haar onthulling en dat het moeilijk kan zijn om zoiets te verwerken. Ook is het omgaan met een partner die seksueel misbruikt is soms een uitdaging. We spreken af dat ik ook zal aanbieden om los van haar gesprekken met hem te hebben, waarin ik uitleg over de lange termijn effecten van seksueel misbruik en over waar we mee bezig zijn in de coaching.
Ivonne Meeuwsen – (online) coach en ervaringsdeskundige – Arnhem
Partners in beeld
Meer weten over de zorg voor partners? Hoe om te gaan met de partner van iemand die seksueel misbruikt is? Hoe deze bij de therapie te betrekken en welke hulpvraag zij zelf kunnen hebben? Daarover ging het symposium ‘Partners in Beeld’ op 9 april in Arnhem.
Hulpverlening na seksueel misbruik organiseert met grote regelmaat symposia over thema’s rondom seksueel misbruik. Bekijk de website voor het actuele symposium
Inga Teekens – Casus: Ontrouw en daardoor betrouwbaar
Inga Teekens – een casus vanuit haar praktijk
Seksueel misbruik stelt een therapeut voor pittige uitdagingen. Het vinden van een passend antwoord is in elke casus weer anders. Het is daarbij van belang dat je als therapeut niet oordeelt over de keuzes die mensen maken, maar juist spiegelt wat de consequenties zijn, zodat de klant zijn of haar eigen keuze kan maken. Zoals in het onderstaande voorbeeld:
In de etalage: Inga Teekens – Ontrouw kunnen zijn en daardoor betrouwbaar
De cliënte is een vrouw van begin vijftig en heeft recent ontdekt dat zij in haar jeugd seksueel misbruikt is. Behalve het verhaal van het misbruik wil ik ook graag weten hoe haar huidige leven in elkaar steekt. Zij is gelukkig getrouwd en heeft drie volwassen kinderen en twee kleinkinderen.
Zij spreekt met haar partner over het misbruik en hij reageert daar meelevend op. Naar haar zeggen is hij zeer begaan en wil haar graag ondersteunen. Voor mij reden om te vragen hoe het voor haar zou zijn als ik eens met hem apart spreek. De cliënte reageert positief en haar partner belt om een afspraak te maken.
De partner
Hij is een man van midden vijftig die graag zijn vrouw wil steunen in haar proces. Hij is geschrokken van haar ontdekking en heeft moeite om het zich voor te stellen dat het misbruik nu pas naar boven is gekomen. Hun seksleven is altijd goed geweest en hij heeft nooit iets bijzonders gemerkt. Hij begrijpt dat het proces best wat tijd kan nemen en dat de ruimte die hij haar daarin geeft, erg belangrijk is.
Mijn inschatting
De vrouw heeft tijd en ruimte nodig. Zij is gevoelig voor non-verbale signalen en heeft moeite om te checken of haar interpretaties daarvan juist zijn. Ze kan geen enkel lichamelijk contact met hem aan.
De man is begripvol en zeer toegenegen. Hij wil haar fysiek met rust laten en alleen op haar verzoek praten of vragen stellen over haar proces. Mijn zorg zit in het verschil van beleving van de tijdsduur die het zal nemen.
Controle
Mijn zorg dat de man ongeduldig zal worden, doet mij voorstellen om hem met enige regelmaat te spreken. Hij is daar blij mee, want dan kan hij wat steun krijgen en checken of dat waar hij zich zorgen over maakt bij zijn vrouw, terecht of onterecht is.
De crisis
Dan gebeurt wat ik voorzien had. Na goed een half jaar wil de man fysiek contact met zijn vrouw, terwijl zij daar nog niet aan toe is. Alhoewel hij echt begrijpt dat het niet kan, zegt hij afwijzing te ervaren en daar niet mee om te kunnen gaan. Hij begint te twijfelen aan haar liefde en hun huwelijk.
Ontrouw als oplossing?
Hij bespreekt met mij de optie van seksueel contact met een andere vrouw. Hij gelooft dat hij daardoor zal ophouden met onbewust trekken en duwen aan zijn echtgenote voor intimiteit en in staat zal zijn om seksuele bevrediging te vinden zonder een emotionele relatie aan te gaan met een andere vrouw.
Hij realiseert zich dat hij het geheim van zijn ontrouw met zich mee moet dragen, zonder het prijs te geven.
Resultaat
De volledige rust en ruimte die de cliënte ervaart, stimuleren haar om hard aan haar proces te werken. Ze realiseert zich wat haar partner voor haar over heeft. Voor de partner was na een aantal ‘uitstapjes’ de stoom van de ketel. Daardoor is hij, als zij na dik een jaar weer toe is aan fysieke toenadering, in staat om heel rustig en in het door haar aangegeven tempo weer tot intimiteit te komen.
Een paar jaar later verklaren beiden, onafhankelijk van elkaar, een prima huwelijk te hebben en een fijn en bevredigend seksleven.
Inga Teekens – gesprekstherapeut – Den Haag
Inga verzorgt een lezing op het symposium ‘Partners in beeld’
Reacties:
Lieve Ivonne,
Dank voor de nieuwsbrief, fijn!
Dit stuk: http://therapeuten.hulpverleningnaseksueelmisbruik.nl/inga-teekens-casus-ontrouw-en-daardoor-betrouwbaar/
Raadt de therapeute nou werkelijk aan aan die mannelijke cliënt om vreemd te gaan zonder dit met zijn (reeds zwaar verwonde vrouw) te bespreken? Klopt het wat ik denk en is dit werkelijk waar, of een fictieve casus?
Liefs,
Marjolijn
Dag Marjolijn,
Dank voor je reactie en vraag.
Het betreft een echte casus. Een geschreven stukje van deze omvang kan vanzelfsprekend niet alles weergeven wat er gebeurd is.
Van het geven van adviezen of het aanraden van iets blijf ik weg. Ik geloof dat ieder mens draagt wat hij of zij kan dragen. Ik geloof sterk in het eigen vermogen van ieder mens om de beslissing te nemen die het beste bij hem of haar past. Ik respecteer dan ook een genomen beslissing. Hoe vreemd die mij soms ook lijkt.
Tegelijkertijd houd ik, samen met een cliënt(e) een beslissing tegen het licht. Wat zijn voordelen, nadelen, gevolgen? Voor de persoon in kwestie en voor mensen direct en minder direct betrokken. Dat is een proces waar we de tijd voor nemen. Een beslissing kan zelfden teruggedraaid worden zonder consequenties. Dus moet er tijd en ruimte zijn voor second thoughts, twijfel, draaien en keren.
Ik was zeer blij dat het vertrouwen van deze man zo was, dat hij niet handelde zonder te spreken, maar neerlegde wat zijn idee was. Daardoor konden we de tijd nemen het tegen het licht te houden en zo dicht als mogelijk is te komen bij zijn gevoelens en gedachten bij allerlei consequenties. Zowel van het idee uitvoeren als van het idee laten varen.
Zijn idee kwam voort uit liefde en het verlangen zijn vrouw te ondersteunen. Door fysieke/seksuele rust voor zichzelf te creëren, kon hij emotioneel heel dicht en onvoorwaardelijk bij zijn vrouw blijven.
Een niet gangbare oplossing. Wel een die voor beiden goed heeft uitgepakt.
Het was voor mij als vrouw en als therapeute leerzaam om deze keuze tegen het licht te houden en te respecteren. Het heeft mij iets geleerd over integriteit en onvoorwaardelijke liefde.
Geeft dit een voor jou bevredigend antwoord?
Groet,
Inga Teekens
Autonomica
Davinia Heuft – Casus ‘Pijn bij het vrijen’ (VVS)
In de Etalage:
‘Pijn bij het vrijen’ een vraag aan Davina Heuft
Een vrouw, DES-dochter komt bij de gyneacoloog. De onderzoeken bij de gynaecoloog zijn bijzonder pijnlijk, door verkeerd gebruik van de verouderde stoel en van een te grote eendenbektang. Ondanks dat ze zei dat het pijn deed, ging de dokter door met zijn onderzoeken. De gevolgen van deze onderzoeken zijn bijzonder traumatisch. Vóór deze behandelingen had deze vrouw een normaal seksleven. Daarna niet meer.
Diagnose VVS syndroom
Enige tijd later wordt bij haar het VVS syndroom vastgesteld. Sinds de gyneacoloog is normaal geslachtsverkeer niet meer mogelijk. VVS uit zich in niet meer kunnen ontspannen in het vaginale gebied en brandende pijn bij aanraking.
Mijn concrete vragen aan Davina
- Kent zij vrouwen waarvan het lichaam op deze wijze gereageerd heeft?
- Zijn de symptomen van VVS ook bekend bij seksueel misbruik?
- Kan zij met haar therapievorm iets voor mensen met VVS betekenen?
Het antwoord van Davinia Heuft op de casus ‘Pijn bij het vrijen’ (VVS)
Als ik het verhaal van deze vrouw lees, dan heeft haar lichaam de ingreep van de gynacoloog echt als niet gewenst en indringend ervaren en dat is misbruik voor het lichaam. Zoals ik het lees heeft haar systeem de bescherming ingezet door, aan alle kanten, te verkrampen. De gynacoloog is daar gewoon doorheen gegaan.
Dit is voor het lichaam precies hetzelfde als wat er gebeurt met seksueel misbruik. De term ‘medische verkrachting’ komt bij me op.
Wat mijn werkwijze wel en niet kan
Het is niet te voorspellen of mijn werkwijze het volledige “probleem” oplost (ik geloof wel dat het kan, maar durf het niet te stellig te zeggen), maar in ieder geval kan ik vrouwen met deze symptomen zeker ondersteunen in hoe ermee om te gaan in het dagelijkse leven en op intimiteits en seksualiteits gebied. Naast bekkenbodem en ontspanningsoefeningen geef ik ook oefeningen en tips mee naar huis op seksueel gebied.
De angst voor de pijn als hardnekkige overtuiging
De angst voor pijn is een hele belangrijke waar in dit geval echt stapje voor stapje mee gewerkt moet worden. De pijn is vaak een hardnekkige overtuiging geworden.
Hoe zou ik te werk gaan?
Het is altijd lastig in zijn algemeenheid om mijn werk te omschrijven, omdat het echt per persoon en per sessie anders is. In elk geval zou ik, in een gesprek, de klacht helder in kaart brengen (die is in dit geval redelijk duidelijk).
Total body healing
Met deze klacht zou ik overgaan naar een zachte “total body healing” sessie (met kleding aan en niet inwendig). Daarbij kijken we hoe we de spanning en het trauma in de onderbuik zachter/kleiner kunnen maken. Ik denk dat deze sessie zeker een paar keer nodig zal zijn.
Op het tempo van de klant
Afhankelijk van het tempo van het proces (overtuigingen, verkrampingen en angsten) en de pijn die ze heeft, gaan we langzaam over op een total body healing inwendig. Het is namelijk zeer waarschijnlijk dat hier, door de verkramping en de ingreep, trauma weefsel en verklevingen zijn ontstaan. Dit moet echt stapje voor stapje en zal een aantal sessies in beslag nemen, omdat de angst voor pijn dan rechtstreeks wordt aangesproken.
De klant heeft de regie
Gedurende het hele proces bepaalt de klant alles wat er gebeurt, de snelheid, de druk etc. en ik nodig haar constant uit om er bij te blijven. Alles gebeurt in continue afstemming. Hierdoor blijft het veilig en kan er wellicht ruimte ontstaan voor ontspanning en heling.